ψωρίαση

Πρέπει να πούμε ότι η ταλαιπωρία που φέρνει η ψωρίαση υποτιμάται από τους άλλους. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ψωρίαση δεν είναι σε καμία περίπτωση κατώτερη από τη χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και τις χρόνιες πνευμονικές παθήσεις ως προς τον αρνητικό αντίκτυπό της στην ποιότητα ζωής.

Αυτή η ασθένεια δεν σκοτώνει άμεσα, αλλά καταστρέφει σημαντικά τις ζωές των ανθρώπων.

Ας μιλήσουμε για την ψωρίαση.

Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονώδη διαδικασία του δέρματος που η σύγχρονη ιατρική την κατατάσσει ως αυτοάνοσο νόσημα, δηλ. η. σχετίζεται με αλλεργίες στον δικό σας ιστό.

Η ψωρίαση είναι μια από τις πιο κοινές δερματοπάθειες και εμφανίζεται στο 1-2% του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες.

Η ψωρίαση είναι μια δερματική πάθηση που προκαλεί κόκκινα, φολιδωτά μπαλώματα με ασημί λέπια που προκαλούν φαγούρα. Η ψωρίαση εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 20 και 30 ετών και συχνά είναι κληρονομική.

Αυτή η παθολογία δεν είναι μολυσματική ασθένεια. Εκτός από τη σωματική ταλαιπωρία, ακόμη και η ήπια ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα: χαμηλή αυτοεκτίμηση, ντροπή και κοινωνική απομόνωση. Είναι αδύνατο να πεθάνεις από ψωρίαση, αλλά ο αντίκτυπος αυτής της ασθένειας στη ζωή ενός ατόμου είναι πολύ σοβαρός.

Αιτίες Ψωρίασης

Τα αίτια της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητά. Ο μηχανισμός της νόσου σχετίζεται με παραβίαση της διαίρεσης των κυττάρων του δέρματος, η οποία με τη σειρά της προκαλεί αντίδραση από το ανοσοποιητικό σύστημα. Μια τέτοια αντίδραση ανήκει σε αυτοάνοσες αντιδράσεις, καθώς εμφανίζεται ως απάντηση σε μια δυσλειτουργία του ίδιου του σώματος και όχι στην εισβολή μιας εξωτερικής απειλής.

Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και το να φοβάσαι να κάνεις χειραψία με ένα άτομο που πάσχει από αυτή την ασθένεια είναι ανόητο και σκληρό.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, η ψωρίαση δεν είναι μολυσματική ασθένεια και μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι είναι αυτοάνοσης προέλευσης. Στην ψωρίαση, πιστεύεται ότι τα Τ κύτταρα του ανοσοποιητικού που υποτίθεται ότι επιτίθενται σε ξένους οργανισμούς κατά τραγικό τρόπο επιτίθενται σε υγιή κύτταρα του δέρματος. Αυτό οδηγεί σε πάχυνση του ανώτερου στρώματος, της επιδερμίδας, και σε μια φλεγμονώδη διαδικασία που διεισδύει βαθύτερα στο χόριο.

Η αυτοάνοση θεωρία της προέλευσης της ψωρίασης έχει αξία, αλλά το αυτοαντιγόνο που θα πρέπει να πυροδοτήσει αυτή τη διαδικασία δεν έχει βρεθεί ακόμη, δηλαδή τα i δεν έχουν διαστιγθεί.

Ωστόσο, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: δεν μπορείτε να κολλήσετε ψωρίαση - μπορείτε απλώς να την κολλήσετε.

Είναι η ψωρίαση κληρονομική;

Όπως η ροδόχρου ακμή, η ψωρίαση είναι συνήθως κληρονομική. Η κληρονομική φύση της ψωρίασης επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η επίπτωση είναι υψηλότερη σε εκείνες τις οικογένειες όπου η ψωρίαση έχει ήδη διαγνωστεί. Επιπλέον, η συχνότητα εμφάνισης στα δίδυμα είναι υψηλότερη από ό, τι σε άλλες ομάδες.

Όμως η κληρονομικότητα πρέπει να αφυπνιστεί. Αυτό συμβαίνει λόγω προκλητικών παραγόντων:

• ψυχολογικό τραύμα και καταστάσεις χρόνιου στρες.
• προηγούμενη μολυσματική ασθένεια?
• τραυματισμοί του δέρματος?
• κάποια φάρμακα?
• ορμονικές αλλαγές στο σώμα.
• Οι αλλεργίες (π. χ. εσπεριδοειδή, αυγά, σοκολάτα μπορεί να επιδεινώσουν την ασθένεια).
• δηλητηρίαση από αλκοόλ?
• ακόμη και η κλιματική αλλαγή.

Συμπτώματα ψωρίασης

Τα πρώτα συμπτώματα της ψωρίασης: δερματικά εξανθήματα με τη μορφή ανοιχτόχρωμων ροζ πλακών με φολιδωτή επιφάνεια. Οι πλάκες είναι μοναχικές, υψώνονται πάνω από το επίπεδο του υγιούς δέρματος και βρίσκονται στους αγκώνες και το πίσω μέρος των γονάτων.

Τις περισσότερες φορές, οι πλάκες ψωρίασης εμφανίζονται στο δέρμα των γονάτων, των αγκώνων, του στήθους, της κοιλιάς, της πλάτης και του τριχωτού της κεφαλής, αλλά καθώς η νόσος εξελίσσεται μπορεί να εμφανιστούν και σε άλλες, εντελώς απροσδόκητες περιοχές του δέρματος.

Αρχικά, οι βλατίδες είναι μικρές – 3-5 mm, το χρώμα είναι έντονο ροζ. Σταδιακά αυξάνονται σε μέγεθος, καλύπτονται με αργυρόχρωμα λέπια και στη συνέχεια συγχωνεύονται σε μεγαλύτερους σχηματισμούς που ονομάζονται πλάκες.

Τα φρέσκα στοιχεία των βλατίδων έχουν συνήθως ανοιχτόχρωμο χρώμα, ακόμη και κόκκινο, ενώ οι "παλιές" βλατίδες είναι πιο πιθανό να ξεθωριάσουν στο αρχικό στάδιο της ψωρίασης, οι άκρες των βλατίδων δεν αποκολλώνται στέμμα

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ψωρίασης είναι η τριάδα Auspitz. Αυτή η τριάδα μπορεί να παρατηρηθεί όταν η επιφάνεια της βλατίδας ξύνεται με ένα αιχμηρό αντικείμενο. Περιλαμβάνει τρία φαινόμενα:

• το φαινόμενο της κηλίδας στεαρίνης - η επίστρωση μεγάλου αριθμού ασημόλευκων λεπιών που αποσπώνται εύκολα όταν αποξεσθούν.
• Ένα σύμπτωμα της μεμβράνης ψωρίασης είναι μια προεξέχουσα επιφάνεια από ένα ακανθώδες στρώμα, το οποίο ανοίγει μετά την αποκόλληση των κατώτερων στρωμάτων των κεράτινων πλακών.
• το φαινόμενο της «δρόσου αίματος» – έκθεση των επιφανειακών τριχοειδών αγγείων με τη μορφή μικρών κηλίδων αίματος μετά την αποκόλληση του φιλμ της ψωρίασης

Στάδια ψωρίασης

Το κύριο στοιχείο της ψωρίασηςείναι μια ενιαία ροζ ή κόκκινη βλατίδα που καλύπτεται με μεγάλο αριθμό χαλαρών ασημί-λευκών φολίδων.

Η ψωρίαση αναπτύσσεται αρκετά αργά. μια αύξηση στον αριθμό των πλακών και η ανάπτυξή τους μπορεί να παρατηρηθεί σε αρκετούς μήνες ή χρόνια. Σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών η κατάσταση μπορεί να γίνει πιο σοβαρή. Συνήθως προηγείται σοβαρό ψυχολογικό στρες ή σοβαρή ασθένεια που απαιτεί μαζική φαρμακευτική θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, οι βλατίδες δεν είναι ανοιχτό ροζ, αλλά έντονο κόκκινο, με σαφή σημάδια φλεγμονής, πρησμένες και προκαλούν φαγούρα.

Δεύτερο στάδιοΗ ψωρίαση χαρακτηρίζεται από πιο εκτεταμένες βλάβες. Δημιουργούνται νέες βλατίδες στο σημείο της γρατσουνιάς, σχηματίζοντας νέες πλάκες. Μέσω της ανάπτυξης, τα νέα φυτά συγχωνεύονται με τα υπάρχοντα. Οι πλάκες επηρεάζουν τα συμμετρικά άκρα και σχηματίζουν παρόμοια σχέδια και γραμμές.

Στο τρίτο στάδιοΗ ανάπτυξη επιβραδύνεται, οι αλλαγές επηρεάζουν κυρίως τη δομή του εξανθήματος. Τα όρια μεταξύ υγιούς και προσβεβλημένου δέρματος γίνονται πιο ξεκάθαρα. Οι πλάκες παίρνουν μια μπλε απόχρωση και αρχίζουν να ξεφλουδίζονται ενεργά. Χωρίς θεραπεία, εμφανίζονται πάχυνση και μερικές φορές θηλωματώδεις σπίλοι (καφέ) και μυρμηγκιές (χρώμα σάρκας).

Υπάρχει ένα άλλο στάδιο -Παρακμή της νόσου, οπότε τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Το ξεφλούδισμα εξαφανίζεται, τα περιγράμματα εξαφανίζονται, το δέρμα ομαλοποιείται και επιστρέφει στην αρχική του κατάσταση.

Τύποι ψωρίασης

• Η αποσπασματική ψωρίαση αντιπροσωπεύεται από ωχρό ροζ, ασθενώς διεισδυμένα μπαλώματα. Μου θυμίζει τοξικόδερμα.
• Ευερέθιστη ψωρίαση – εμφανίζεται όταν το δέρμα εκτίθεται σε επιθετικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες (ηλιακό φως, κρύο, ζέστη) και ερεθιστικά φάρμακα. Το χρώμα της πλάκας γίνεται πιο έντονο, μεγαλώνει σε μέγεθος, προεξέχει περισσότερο από την επιφάνεια του δέρματος και γύρω από τις άκρες σχηματίζεται μια ζώνη με τη μορφή ερυθρότητας.
• Σμηγματορροϊκή ψωρίαση – αναπτύσσεται συχνά σε ασθενείς με σμηγματόρροια. Η κλινική εικόνα μοιάζει πολύ με τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.
• Η εξιδρωματική ψωρίαση είναι αρκετά συχνή. Εμφανίζεται λόγω υπερβολικής έκκρισης φλεγμονώδους υγρού – εξιδρώματος. Εμποτίζει σωρούς αλάτων και τους μετατρέπει σε κρούστες αλάτων.
• Η ψωρίαση των παλαμών και των πελμάτων αντιπροσωπεύεται είτε από συνηθισμένες πλάκες και βλατίδες, είτε από υπερκερατωτικούς σχηματισμούς παρόμοιους με τους κάλους και τους κάλους.
• Η ψωρίαση των ωοθυλακίων είναι αρκετά σπάνια. Το εξάνθημα αποτελείται από λευκούς βλεννογόνους όζους με κοιλότητα σχήματος χοάνης στο κέντρο.
• Η ψωρίαση των βλεννογόνων είναι επίσης σπάνια. Εμφανίζεται στη βλεννογόνο μεμβράνη του στόματος και της ουροδόχου κύστης. Εμφανίζεται ως γκρι-λευκές περιοχές με κόκκινο περίγραμμα

Ανάλογα με την εποχικότητα της έξαρσης, διακρίνονται διάφοροι τύποι ψωρίασης:

• Καλοκαίρι – επιδείνωση εμφανίζεται όταν το δέρμα εκτίθεται στο ηλιακό φως.
• Χειμώνας – συμβαίνει λόγω του υπερβολικού κρύου που επηρεάζει το δέρμα.

Δεν υπάρχουν περίοδοι ύφεσης στη μη εποχική ψωρίαση. η ασθένεια εμφανίζεται όλο το χρόνο.

Από την προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος:

• περιορισμένη ψωρίαση - καταλαμβάνει λιγότερο από το 20% του δέρματος του σώματος.
• συχνά - περισσότερο από 20%.
• γενικευμένη - επηρεάζεται ολόκληρο το δέρμα.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετοί υποτύποι της νόσου και μερικές φορές ένας ασθενής αναπτύσσει δύο ή τρεις μορφές ταυτόχρονα. Τις περισσότερες φορές - στο 80-90% των περιπτώσεων - αναπτύσσεται ψωρίαση κατά πλάκας.

Το 30% των ασθενών πάσχει από ψωριασική αρθρίτιδα, στην οποία εμφανίζεται φλεγμονή των αρθρώσεων μαζί με εξωτερικές εκδηλώσεις και το 10% έχει μια μορφή δακρύων της νόσου.

Άλλοι, πιο σπάνιοι υπότυποι είναι επίσης γνωστοί. Όλα εκδηλώνονται μέσω συγκεκριμένων δερματικών εξανθημάτων που μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, καθώς και με φαγούρα, που μερικές φορές είναι πολύ επώδυνη. Αλλά υπάρχουν καλά νέα: σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η ψωρίαση εμφανίζεται σε ήπια μορφή στο 80% των περιπτώσεων και οι βλάβες καλύπτουν λιγότερο από το 3% της επιφάνειας του σώματος.

Μορφές ψωρίασης

1. Φλυκταινώδης μορφή ψωρίασης. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία πλακών με φλοιώδεις φολίδες εμποτισμένες με εξίδρωμα. Εάν υπάρχει βλάβη, για παράδειγμα από ξύσιμο ή αυτοτραυματισμό στις πτυχές του σώματος, τα εξανθήματα υγραίνονται. Προκαλούν φαγούρα και κάψιμο και προκαλούν σωματική ενόχληση. Αυτός ο τύπος ασθένειας διαγιγνώσκεται συχνότερα σε άτομα με παχυσαρκία, υποθυρεοειδισμό και διαβήτη.
2. Φλυκταινώδης (γενικευμένη) μορφή. Έχει ένα κλασικό αναπτυξιακό πρότυπο που ξεκινά με ένα μόνο κυστίδιο που εξελίσσεται σε πλάκες. Οι βλάβες είναι συμμετρικές και μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Η σοβαρή πορεία αυτής της μορφής ψωρίασης χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ενδοεπιδερμικών φλυκταινών. Μπορούν να ενωθούν και να σχηματίσουν «πυώδεις λίμνες».
3. Αρθροπαθητική μορφή. Η πιο σοβαρή μορφή ψωρίασης, στην οποία οι αλλαγές επηρεάζουν πρώτα τις μικρές αρθρώσεις και μετά τις μεγάλες, συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στήλης. Αυτό εκδηλώνεται με συμπτώματα πόνου και την παραμόρφωσή τους. Πιθανώς δυσκαμψία της άρθρωσης, απώλεια κινητικότητας. Στο πλαίσιο αυτής της μορφής ψωρίασης, εμφανίζονται άλλες παθολογίες: αγκύλωση, οστεοπόρωση, που οδηγεί σε αναπηρία.

Επιπλοκές

Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν πώς μοιάζει η ψωρίαση, αλλά εκτός από τις εξωτερικές εκδηλώσεις, η ασθένεια φέρνει μαζί της και μια σειρά από επιπλοκές. Εκδηλώνονται με μειωμένη λειτουργία του δέρματος, διαταραχές στη ρύθμιση της θερμοκρασίας και ισορροπία νερού-αλατιού. Η προστατευτική λειτουργία έναντι διαφόρων βακτηρίων μειώνεται επίσης.

Για παράδειγμα, η ψωρίαση στα χέρια είναι μόνο μέρος της κλινικής εικόνας. Τα άτομα με αυτή τη διάγνωση συχνά υποφέρουν από χρόνιες γαστρεντερικές και καρδιακές παθήσεις.

Η σοβαρή ψωρίαση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού και συνολικής καρδιαγγειακής θνησιμότητας.

Η ομάδα των επιπλοκών περιλαμβάνει επίσης:

• Αρθρίτιδα των ψωριασικών αρθρώσεων. Περίπου το 30% των ασθενών με ψωρίαση θα αναπτύξουν ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία, πόνο και πρήξιμο των αρθρώσεων, κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε καταστροφή των αρθρώσεων. Ψωριασικές βλάβες των νυχιών και ονυχόλυση εμφανίζονται στο 80-90% των ασθενών.
• ψωριασική ερυθροδερμία;
• γενικευμένη φλυκταινώδη ψωρίαση?
• Αυτοάνοσα νοσήματα (ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn);
• στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες.
• μεταβολικό σύνδρομο, που σημαίνει συνδυασμό σπλαχνικής παχυσαρκίας, αντίστασης στην ινσουλίνη και δυσλιπιδαιμίας.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι μεταξύ των παθολογιών που συνοδεύουν την ψωρίαση, ειδικά σε σοβαρή μορφή, είναι η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των τάσεων αυτοκτονίας.

Η ψωριασική ερυθροδερμία είναι κάπως λιγότερο συχνή. Αυτή η κατάσταση εμφανίζεται όταν το δέρμα είναι πλήρως κατεστραμμένο. Οι ασθενείς ανησυχούν για τον κνησμό και το κάψιμο, το υπερβολικό ξεφλούδισμα του νεκρού ιστού και μια σοβαρή δερματική αντίδραση στις αλλαγές θερμοκρασίας.

Η δεύτερη πιο κοινή μορφή είναι η φλυκταινώδης ψωρίαση. Αυτή η επιπλοκή σχετίζεται με την προσθήκη μιας δευτερογενούς λοίμωξης - σταφυλόκοκκου και στρεπτόκοκκου. Κλινικά, η φλυκταινώδης ψωρίαση συνοδεύεται από την εμφάνιση φλυκταινών – φλυκταίνων στο μέγεθος των κόκκων του φαγόπυρου. Οι φλύκταινες εμφανίζονται σε διαφορετικά σημεία. Προεξέχουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος, χαρακτηρίζονται από γρήγορη ανάπτυξη και τάση συγχώνευσης. Τα υπάρχοντα συμπτώματα συνοδεύονται από υψηλό πυρετό και σημεία σοβαρής μέθης.

Πώς γίνεται η διάγνωση της ψωρίασης;

Η ψωρίαση διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται από δερματολόγο. Αρχικά, πραγματοποιείται εξωτερική εξέταση των προσβεβλημένων περιοχών και λαμβάνεται αναμνησία. Μερικές φορές η ασθένεια μοιάζει με άλλες ασθένειες, ειδικά στο πρώτο στάδιο.

Εάν επηρεαστούν τα χέρια και τα νύχια, είναι σημαντικό να αποκλειστεί η παρουσία μυκητιασικής λοίμωξης. Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, η ροδόχρους πιτυρίασης και η βλατιδώδης σύφιλη θα πρέπει επίσης να αποκλειστούν.

Θέλω όμως να πω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η διάγνωση της ψωρίασης δεν είναι δύσκολη, δεν απαιτεί καν εξέταση, αρκεί να εξετάσουμε το δέρμα.

Θεραπεία της ψωρίασης

Μπορεί η ψωρίαση να θεραπευτεί; Ναί!

Χρησιμοποιώντας την παθογενετική τεχνική, φέρνουμε το δέρμα τέλεια σε κατάσταση ύφεσης, το δέρμα καθαρίζεται, αποκαθίσταται και το άτομο μπορεί να ζήσει μια γεμάτη ζωή. Το θεραπευτικό σχήμα για την ψωρίαση πραγματοποιείται με τη χρήση φαρμακευτικών οξέων με ενεργοποίηση σημείων. Η διάρκεια της θεραπείας είναι διαφορετική για κάθε ασθενή. Μπορεί να απαιτηθούν 6 ή ίσως 10 διαδικασίες. Απαιτείται θεραπεία συντήρησης από 2 έως 6 μήνες, όλα είναι ατομικά.

Πάντα προειδοποιώ τους ασθενείς ότι η θεραπεία για την ψωρίαση είναι εγγενώς νωθρή, που σημαίνει ότι εξελίσσεται αργά. Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε μεγάλα διαλείμματα (περίπου ένα μήνα) μεταξύ των διαδικασιών.

Η φροντίδα στο σπίτι έχει μεγάλη σημασία για τη θεραπεία της ψωρίασης. Τα σπιτικά καλλυντικά αποτελούνται από σχεδόν 99% φυσικά συστατικά. Πέρασα περίπου δύο χρόνια αναπτύσσοντας καλύτερες φόρμουλες για να βοηθήσω το δέρμα με πολύπλοκες δερματοπάθειες στο σπίτι.

Η φροντίδα στο σπίτι για ασθενείς με ψωρίαση επιλέγεται μεμονωμένα. Υπάρχουν όμως και μέτριες θεραπείες που είναι κατάλληλες για τη φροντίδα του δέρματος με ψωρίαση. Ρίξτε μια ματιά στα social media μου. Δίκτυα, υπάρχει ένας ωκεανός πληροφοριών εκεί.

Συστάσεις για την εξάλειψη των συμπτωμάτων της νόσου

Λέω πάντα στους ασθενείς μου ότι η αποτελεσματική θεραπεία οποιασδήποτε ασθένειας είναι δυνατή μόνο με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Θα ήθελα να σημειώσω ότι είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνονται οι μέγιστες προφυλάξεις για τη μείωση του κινδύνου έξαρσης της νόσου. Όπως πάντα, όλα είναι μπανάλ και τίποτα καινούργιο, αλλά θα το πω πάντως.

Συνιστάται:

• Αποφύγετε τραυματισμούς στο δέρμα.
• αποφύγετε την υποθερμία.
• εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες.
• αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις.
• Αντιμετωπίστε τις λοιμώξεις και τις συννοσηρότητες αμέσως.
• Αποφύγετε το παρατεταμένο άμεσο ηλιακό φως.

Οι ασθενείς με ψωρίαση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην τήρηση των κανόνων προσωπικής υγιεινής.

Όταν κάνετε ντους ή μπάνιο:

• χρησιμοποιήστε προϊόντα χωρίς βαφές και αρώματα.
• Επιλέξτε ένα ήπιο σαμπουάν.
• Αποφύγετε τη χρήση ακατέργαστων σφουγγαριών, κρέμες και τζελ με λειαντικά σωματίδια.
• Αποφύγετε το σκληρό σαπούνι καθώς στεγνώνει πάρα πολύ το δέρμα.
• Ρυθμίστε τη θερμοκρασία του νερού για να το διατηρήσετε ζεστό.
• Μην μείνετε στο νερό για περισσότερο από 10-15 λεπτά.
• Χρησιμοποιήστε μια μαλακή πετσέτα, μην τρίβετε ή ξύνετε το δέρμα.

Μετά το ντους και το μπάνιο, συνιστάται η χρήση ειδικών ενυδατικών για το σώμα. Προσπαθήστε να χτενίζετε τα μαλλιά σας όσο το δυνατόν λιγότερο για να μην ερεθίσετε την επιφάνεια του τριχωτού της κεφαλής σας. Το ίδιο ισχύει και για το στέγνωμα με πιστολάκι. Εάν δεν μπορείτε χωρίς αυτό, επιλέξτε ένα ζεστό ή κρύο πίδακα.

Επιλέξτε ρούχα που είναι ελαφριά, φτιαγμένα από φυσικά υφάσματα και έχουν χαλαρή εφαρμογή, ώστε να μην περιορίζουν την κίνηση ή το τρίξιμο.

Το καλοκαίρι δεν πρέπει να κάνετε ηλιοθεραπεία για πολύ. Για να προστατέψετε το δέρμα σας από τις ακτίνες UV, εφαρμόστε αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας ως μέρος της ρουτίνας φροντίδας στο σπίτι.

Πρόληψη της ψωρίασης

Λόγω του γεγονότος ότι η ψωρίαση θεωρείται πολυπαραγοντική νόσος με μερίδιο ανοσοπαθολογικών, γενετικών, ενδοκρινικών, μεταβολικών και πιθανώς λοιμωδών συστατικών, δεν υπάρχουν ενιαίοι κανόνες πρόληψης.

Τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην υγεία τους:

• εκείνοι των οποίων οι συγγενείς πάσχουν από ψωρίαση.
• εκείνοι που συχνά και συνεχώς τραυματίζουν το δέρμα.
• έχει χρόνιες λοιμώξεις.
• Ασθένειες του νευρικού συστήματος;
• ενδοκρινικές διαταραχές.

Η αυξημένη νευρικότητα, το στρες, η κατάχρηση αλκοόλ, η συχνή υποθερμία και το ηλιακό έγκαυμα αυξάνουν την πιθανότητα παθολογίας.

Εάν η θεραπεία της ψωρίασης σύμφωνα με τα πρότυπα του ΠΟΥ (ορμόνες, φωτοθεραπεία) δεν σας βοήθησε, ελάτε να αφαιρέσουμε αυτό το «σύννεφο χιονιού» από τη ζωή σας .